-
1 miecz
m 1. (broń) sword- dobyć miecza to draw a sword- ogniem i mieczem with fire and sword- skrzyżować miecze to cross swords (z kimś with sb)- walczyć na miecze to fight with swords- walka na miecze a sword fight2. Budow. angle brace a. tie- wiązanie na miecze a diagonally braced truss3. Żegl. centreboard GB, centerboard US, drop keel■ krewny/przodek po mieczu książk. paternal a. agnate relative/ancestor- bankructwo wisiało nad nim jak miecz Damoklesa (the fear of) bankruptcy was hanging over him a. his head like the sword of Damocles- kto mieczem wojuje, (ten) od miecza ginie przysł. he who lives by the sword will a. shall die by the sword* * *-a; -e; gen pl; -ów lub -y; msword, ŻEGL centreboard (BRIT), centerboard (US)* * *miGen. -a Gen.pl. -y l. -ów1. broń sword; miecz dwuręczny/obosieczny two-handed/double-edged sword; dobyć miecza draw the sword.3. bud. angle brace, diagonal brace, counter clamp.4. żegl. centerboard, dropkeel, sliding keel.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > miecz
См. также в других словарях:
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś … Słownik języka polskiego
